Secret letter, Playa Famara en de Directeur

Long time, i know i know soooorry!
Waar ik maar mee zal beginnen ...
een brief dat lag voor de deur van mijn huis. Het was een woensdag avond en iedereen zat bij Conny thuis. Conny is mijn Duitse collega die ook voor PR werkt in het hotel. Mijn vriendengroep en ik zouden uitgaan naar zoals altijd discoteek “Jungle Bar.” Bij haar thuis deden we een drankje en een belachelijk spelletje waardoor iemand door de kleinste fout een chupito moest nemen (shotje).. belachelijk omdat ik de dag daarna moest werken en ik toch een chupito teveel had genomen. Lisa, mijn roommate zou niet meegaan en na een drankje gedaan te hebben, liep zij terug naar huis. 2 minuten later kwam ze terug met een servetje (vies servetje) waarop in het gebrekkig Engels stond geschreven dat het was geschreven door Juan, die ik niet ken maar dat hij mij (de zwarte dame) graag wilde leren kennen omdat ik mooie ogen heb … Oke die zin dat ik mooi ogen heb, like hoe standaard is die zin, I´m not buyin it douchebag! En ten tweede dat ik de mooie zwarte dame ben , like excuse me maar dan ga ik ervan uit dat hij blank is so u aint callin me black ! en als laatste, het is gewoon eng omdat diegene weet waar ik woon en ik weet niet wie het is. Sooo tip voor de jongens, dit is geen oldskool actie, maar gewoon TE oud.. zo maak je mij echt niet blij of gevleid. Ik keek constant om me heen of ik misschien wel niet gevolgd werd ..

Daarna begon ik na te denken, en heb ik het waarschijnlijk nog niet aan jullie gemeld maar ik word al 2 maanden begluurd door een man die precies tegenover mij woont. Iedere ochtend rond 11 uur kijkt hij door het kiertje van zijn twee ramen hoe ik door het huis loop of als ik buiten zit. Iedere avond doet hij zn licht uit in de kamer en gaat hij voor het raam zitten wanneer hij mij ziet. 2 maanden lang zie ik iemand voor zijn raam zitten door zijn bril naar mij kijken. Het raam is maar een klein beetje open en ik durf niet te lang die kant op te kijken, en dus wist ik niet wie het was. Lisa heeft hem nooit eerder gezien en pas sinds ik het echt aangedikt heb bij de anderen dat iemand dag in dag uit naar mij staart is het een paar ook opgevallen. Maaaarr, hij heeft mij lang genoeg bang gemaakt. Ik heb hem eergisteren zien langslopen. Ik herkende zijn ogen en bril en de manier waarop hij naar mij keek. Hij is gehandicapt en kan niet recht lopen. Ook is hij best wel kort. Ik maak dus een kant op overleven als hij een keer mijn huis binnendringt.. Ik kan nog proberen te vechten aangezien hij ook niet op 100 % conditie is. Niet dat ik een aandoening heb, maaareh jaaa ik ben gewoon niet zo sportief of snel ..

Verder heb ik eindelijk op mijn vrije dag, verder kunnen komen dan alleen Playa Blanca. Ik heb het strand Playa Famara, Playa San juan(ieeelll zoals de naam van de directeur) en Faropark bezocht. Het zijn adembenemende uitzichten die ik heb mogen zien. Ik kom er nu pas achter dat wanneer je ergens een langere tijd verblijft EN een auto huurt, je echt kunt zien waar je nou precies zit.

Helaas heb ik geen auto en daarom ben ik ook vaak op mijn vrije dagen te vinden in Playa Blanca, maar daarentegen heb ik zoveel nieuwe vrienden gemaakt, dat ik nooit alleen hoef te zijn wanneer ik dat niet wil. Op de paar dagen dat ik geluk heb en ik de mogelijkheid heb om met iemand mee te rijden zie ik dan ook de mooiste plekken van het eiland waarvan ik nooit had verwacht ze te vinden op zo’n klein eilandje. Playa Famara is HET strand voor de surfers. Iedere dag zijn er metershoge golven te vinden en veel surfers. Het strand is ongeveer 14 kilometer lang en de bergen en zon liggen op de achtergrond die het uitzicht laten lijken op een schilderij. Eens per 5 minuten vliegen er vogels langs opzoek naar voedsel in het water. Alles was geweldig hier. Playa SanJuan ligt hier heel dichtbij en heeft eigenlijk precies hetzelfde alleen is het strand niet van zand maar van grote zwarte keien die overal liggen. Hier heb ik ook een paar jongens zien liggen op hun surfplank wachtend op een grote golf. Nee neee ze waren te ver weg, om te zien of ze knap waren !!  Dit strand heet SanJuan net zoals de directeur maar van dit strand werd ik heel blij …

Als laatste ben ik naar Faropark geweest, dit is niet eens zover weg van mijn huis en ik wist niet eens dat het er zo uit zag. Het is geen park zoals we in Nederland hebben. Dit zijn keien en stenen en je moet naar beneden lopen. Wanneer je tussen alle stenen staat heb je een uitzicht van water overal om je heen zover het oog reikt. De zon schijnt op de achtergrond en de wolken in de blauwe lucht lijken precies goed te staan. Ik ben hier maar even geweest en toen ik wegliep klikte ik een snelle foto met mijn telefoon. Toen ik thuis was keek ik opnieuw naar de foto en dit was een van de meest geweldige fotos die ik ooit heb gezien van de zonsondergang. Ik liet het aan een collega zien van werk die oorsprokelijk uit Mauritanië, een land aan de westkust van Afrika en heeft gezegd dat naast de taxi auto’s waar ze altijd 7 of meer mensen in proppen (5 op de achterbank, 2 naast de bestuurder en waarschijnlijk nog wat baby’s op de schoot) het land ook bekend staat om de meest adembenemende uitzichten en de zonsondergang.

Nou gesproken over Playa SanJuan, moet ik weer even klagen over de directeur. Niet dat er iets speciaals is gebeurd, thank god! Maaar laatste keer dat ik met Lisa’s verjaardag naar Teguise ben geweest naar het waterpark, op mijn welverdiende vrije dag, kwam hij de dag later naar de office. Hij zei toen tegen mij : aaahh je was gister vrij he? Dus ik zo van ehm jaa.. Zegt hij oooh wat zeg je dan ? Toen zei ik ehmm weet ik niet ?? Zegt hij “dan zeg je Dankjewel directeur of baas, wat jij fijner vind..” Daarna stond hij te wachten tot ik het zou zeggen en omdat hij een goed contact heeft met mijn stagebegeleider die ook Spaans is en hem al een keer heeft opgebeld om te vragen of ik goed werk, zei ik maar teneergeslagen “dankjewel directeur.”Dit was mijn welverdiende vrije dag, en van ons alle drie maar nu leer ik om stil te zijn omdat ik met dit soort kleine dingetjes niets win. Van ons drietjes, (ik, Conny en Lisa) ben ik altijd degene die in discussie gaat en zegt dat ik het niet eens ben, dus ook krijg ik vaak te horen na 5 minuten dat hij geen zin heeft om langer in discussie te gaan want hij heeft het laatste woord en dus blijft alles zoals hij wilt. Ik vind dit echt jammer, aangezien ik iedere dag dat ik werk in contact ben met de klanten van het hotel en ik vaak genoeg dezelfde klachten krijg. De directeur houd er niet van wanneer ik een verslag wil maken (analyse) over wat voor gebreken het hotel heeft en wat beter kan, maar wilt het liever mondeling horen en uiteindelijk doet hij er toch niets mee, want verbazend genoeg is hij het weer vergeten(sarcasme..).

Ook doet hij een beetje raar door het ene moment met mij te willen praten over te gekke universiteiten feesten die altijd gegeven worden(hij bedoeld gegeven werden) in Amsterdam en andere steden in Nederland. Deze man is 37 jaar oud en denkt door af en toe stoer te praten meer een vriend voor ons te kunnen zijn maar de keer daarop wilt hij dat ik antwoord met ja directeur SanJuan(of baas) en nee directeur SanJuan. De laatste keer vroeg ik aan hem hoe ik een probleem moest oplossen met de agency Classic holidays, die een klacht heeft ontvangen van gasten en een vergoeding willen hebben. Toen ik dus vroeg wat er tegen deze man gezegd moest worden, zei hij “oooh just let him sweat ..” Toen zei hij “wat doe je als je het hebt uitgemaakt hebt met je vriendje en hij belt je ? Nou dan neem je dus niet op, je laat hem zweten want het is niet langer jouw probleem..” Toen ik het kantoor uitliep riep hij nog met z’n gebrekkig Nederlands “ Fijne dag , Alyssa” … Ja hij heeft gestudeerd in Maastricht jaaaaaren geleden maar voelt zich nog steeds een tijger en weet nog welke feesten helemaal te gek waren in zijn tijd! Dit is dus hoe we dingen oplossen in ons hotel, door mensen te laten wachten ..

Verder is Dune, mijn vriendin uit Nederland, 10 dagen bij mij op Lanzarote op bezoek geweest. Ze bleef bij mij slapen en van die 10 dagen was ik 6 dagen vrij, hebben we daarvan 5 dagen een auto gehuurd en met het lekkere weer (blauwe lucht en zonnetje brandend op ons huid) te gekke foto’s gemaakt ! We zijn naar de hoofdstad Arrecife geweest, naar Papagayo beach (enige natural beach van het eiland), naar mijn favoriet Mirador del Rio in het noorden, naar Teguise voor een zondags markt die echt super groot was, naar het waterpark met glijbanen, snorkelen bij de rotsen van strand Playa Flamigo, Los Hervidores, Puerto del Carmen, mijn hotel bezocht, Lisa’s verjaardag gevierd, uitgeweest, naar El Golfo om de golven te zien, de katten voor ons huis voeren, chinees jurkje gekocht op LANZAROTE, en onder andere bij de Chinees tepanyaki grill gegeten. Kortom heb ik haar kunnen laten zien dat voorbij Playa Blanca het eiland zooo mooi is en heb ik opnieuw foto’s kunnen nemen. Iedere keer dat ik wegga met de auto zie ik weer nieuwe plekken van het eiland.

Verder zijn Lisa’s vriendinnen ook geweest voor 4 dagen, komt haar vader over 2 dagen hier op bezoek en heb ik nog 2 maanden te gaan voor ik hier klaar ben en mijn verslag voor school af moet hebben. Ook moet ik nu alles regelen voor mijn trip richting Istanbul, dus tijd gaat sneller dan ik dacht. Toch voelt het iedere keer wanneer ik mijn ouders spreek op Skype als een lange tijd geleden dat we afscheid namen op de airport. Ik hou van jullie 

Oke sooo peeps, check my pics attached en volgende update komt soon !
Te quiero ! X Sam Alyss